door Jesse Boon | jul 9, 2020
Afgelopen week werd mijn dochter 13. Na drie maanden binnen zitten was het tijd voor een uitzinnig meidenfeest. Drie bleven er slapen, in ons huisje in de achtertuin. Ik zei ze rond elf uur ’s avonds gedag en liet de verdere gang van zaken los. Ik bemoei me geloof ik...
door Jesse Boon | apr 14, 2020
Het is crisis. We zijn op reis. We hebben een oud landschap achter ons gelaten en zijn op weg naar iets nieuws. Hoe dat eruit ziet, weten we niet. We zitten in een trein die rijdt en kijken naar buiten. Meestal schijnt de zon, dat is hoopgevend. Soms zien we een...
door Jesse Boon | apr 8, 2020
Vlakbij de school van mijn kinderen zag ik laatst iemand fietsen. Een vrouw met een kind achterop. Korte jas, paardenstaart, spijkerbroek, laarzen. Ze fietste met een rechte rug en sterke benen. Ik zag een duidelijk lijf, ik zag eenvoud en ik zag een geheel. De vrouw...
door Jesse Boon | dec 22, 2019
Onlangs kreeg ik een boekje over hoe te leven als een kat. Ik keek door de inhoudsopgave en had daar eigenlijk genoeg aan. De kat in mij wist al wat er stond. Kapitein Een kat waart zich vrij van stress. Hij doet precies wat hij wil. Als hij gestoord wordt, richt hij...
door Jesse Boon | nov 9, 2019
Afgelopen zaterdag begeleidde ik het Laatste Avondmaal in Lux Nijmegen, een diner waarbij de gasten meegenomen werden in het idee dat hun leven de volgende dag voorbij zou zijn. Twintig mensen die elkaar niet kenden, schoven aan en maakten de balans op van hun leven....
Recente reacties