door Jesse Boon | mrt 3, 2024
Afgelopen zaterdag kluste er iemand in mijn tuin. Een buurman, die buiten z’n uren voor de baas wel wat bij wilde verdienen. Vijfentwintig euro per uur vroeg hij, en daar nam hij ook nog z’n maat voor mee. Dus terwijl ik die dag door een sjiek museum heen stapte en...
door Jesse Boon | feb 8, 2024
De afgelopen weken waren er veel mensen op mijn pad die me niet begrepen. Die me glazig aankeken als ik mijn enthousiasme deelde over lichaamswerk, die me zeiden toch liever alléén hun kwesties op te lossen, die therapie als doodeng bestempelden, die me enigszins...
door Jesse Boon | jan 24, 2024
Op donderdag 4 januari zat ik met mijn dochter in de auto, op weg naar Museum Voorlinden, toen ze vroeg: ‘Wanneer hoor je eigenlijk of je je diploma hebt gehaald?’ ‘Geen idee’, zei ik. ‘Het zou zomaar vandaag kunnen zijn. Of over drie...
door Jesse Boon | nov 9, 2019
Afgelopen zaterdag begeleidde ik het Laatste Avondmaal in Lux Nijmegen, een diner waarbij de gasten meegenomen werden in het idee dat hun leven de volgende dag voorbij zou zijn. Twintig mensen die elkaar niet kenden, schoven aan en maakten de balans op van hun leven....
door Jesse Boon | sep 8, 2019
Gister trok ik een kaartje. Daarop stond ‘Ik zeg wat ik bedoel’. Een simpel zinnetje over de kortste weg van binnen naar buiten: dat zeggen wat je bedoelt. Niet wat je hoopt dat de ander begrijpt, niet verpakt in een roze papiertje omdat je niet durft, niet ernaast,...
door Jesse Boon | sep 8, 2019
Vroeger moest ik een flink eind fietsen naar school. Er was natuurlijk altijd kans op regen: was het niet bij vertrek, dan kon het natuurlijk zijn dat de bui barstte als ik terugfietste naar huis. Daarom moest ik altijd een poncho bij me hebben van mijn moeder. De...
Recente reacties